gedaante

{{gedaante}}{{/term}}

1 [uiterlijk] aspect 〈m.〉

2 [verschijning, beeld] forme 〈v.〉⇒ silhouette 〈v.〉

♦voorbeelden:

1   in zijn natuurlijke gedaante • grandeur nature

     in zijn ware gedaante • sous son vrai jour

     〈figuurlijk〉 zich in zijn ware gedaante tonen • poser le masque

     hij beschreef nauwkeurig zijn gedaante • il fit une description précise de son physique

     van gedaante veranderen • se métamorphoser

     in de gedaante van • sous la forme de

     zij was schoon van gedaante • elle était belle à voir

2   een spookachtige gedaante • un fantôme

     ik heb een gedaante door het bos zien sluipen • j'ai vu une silhouette rôder dans la forêt

Deens-Russisch woordenboek. 2015.